JASKINIA W SUŁOSZOWEJ

Długa na 80m, głęboka na 16,5m jaskinia, w której występuje sporo mleka wapiennego, polewy, stalaktyty, stalagmity oraz żebra naciekowe (dobrze zachowane w kominkach i wnękach). Składa się z dwóch sal i korytarza; na dnie zalegają rumosz i bloki skalne.

Od niewielkiego otworu w głąb jaskini prowadzi stromo opadający korytarz, rozgałęziający się na dwie odnogi. Sala położona na wprost jest obszerna, jednak jej wysokość tylko w niektórych miejscach przekracza 2m. W kierunku południowym przechodzi ona w bardzo niski, lecz szeroki korytarz, który dostępny jest jedynie na przestrzeni kilku metrów. Część wschodnią ogranicza wielki blok skalny oderwany od ławicy; utworzyły się na nim niewielkie stalagmity; pomiędzy nim a stropem pozostała wąska szczelina; za nim prowadzi 15m korytarz o silnie skorodowanych ścianach. Druga sala jest znacznie wyższa; w zachodniej części odpadnięte fragmenty ławic tworzą szczelinowate, niedostępne korytarze; w kierunku wschodnim (przy wielkim bloku) łączy się ona z pierwszą salą.