GÓRA ŚW. JANA

Naturalny pagór piaszczysty zbudowany z czystych wysortowanych piasków. Powstał w wyniku długotrwałego gromadzenia piasku przez meandrującą rzekę oraz zmianę koryta Raby. Osiąga wysokość 15m, obwód 310m i powierzchnię 0,45ha. Charakteryzuje się dość łagodnymi stokami i stosunkowo stromym zboczem południowym opadającym ku rzece. Od 10 lutego 1972r. objęty jest ochroną pod postacią pomnika przyrody nieożywionej.

Na wzniesieniu odnaleziono ślady osadnictwa począwszy od XI do XIV wieku, pozostałości fundamentu drewnianego kościoła, ludzkich szkieletów oraz wczesnośredniowiecznych naczyń. Znaleziska te nie potwierdziły jednak istnienia grodziska obronnego na co wskazuje także topografia terenu. Do połowy XIX stulecia było ono miejscem lokalizacji trzech drewnianych kościołów, kaplicy oraz cmentarza, a w czasach przedchrześcijańskich służyło pogańskim praktykom religijnym. Miejscowa tradycja wspomina bożka Miklosa (Miklusza), od którego imienia mieszkańcy wywodzą nazwę wsi Mikluszowice, na terenie której znajduje się pagór.