SZCZAWNICA

Wody mineralne Szczawnicy związane są z intruzjami andezytowymi, podobnie jak te występujące w Krościenku nad Dunajcem. Wydobywają się one na powierzchnię zarówno szczelinami ciosowymi jak i spękaniami piaskowcowymi, otaczającymi andezyt formacji szczawnickiej.

Znane są od średniowiecza - najstarsze ujęcie to Józefina. Wody te są szczawami wodorowęglanowymi, chlorkowymi, jodkowymi i bromkowymi o mineralizacji: 2300-27000mg/l i zawartości wolnego dwutlenku węgla w ilości 1200-3500mg/l. Wśród składników stałych przeważają jony wodorwęglanowe (HCO3-) i sodowe (Na+). Szczególnie wskazane przy schorzeniach dróg oddechowych, nieżytach żołądka, zaparciach, skazie moczowej, miażdżycy tętnic z wysokim poziomem cholesterolu, osteoporozie.

Źródło Barbara - wodorowęglanowo-sodowo-wapniowe, borowe z siarkowodorem; siarczkowe, szczelinowe, podzboczowe o mineralizacji 1,5g/l; zawiera 4,4mg/l siarkowodoru. Warstwa wodonośna: piaskowce warstw szczawnickich.

Źródło Jan - odkryta w 1869r. szczawa wodoroweglanowo-chlorkowo-sodowa, jodkowo-bromkowa o mineralizacji 0,9g/l, zawierająca 2431mg wolnego dwutlenku węgla. Źródło ma charakter szczelinowy. Wydajność ujęcia: 21l/h; aktualnie pobiera wodę z odwiertu Jan 14, zaś odwiert Jan jest nieczynny i włączony do sieci monitoringu wód. Zalecana jest w schorzeniach dróg oddechowych i nadkwasocie żołądka; używana także do kąpieli mineralnych i produkcji wody stołowej Szczawniczanka.

Źródło Józefina - znana już przed 1810r. szczawa wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowo-jodkowa o mineralizacji 3,9g/l. Ujęcie złożone z 3 wypływów o wydajności 21l/h. Wskazana przy nieżytach gardła i nosa, stanach zapalnych, astmie, rozedmie płuc, skazie moczanowej i otyłości.