Największa i najdłużej funkcjonująca kopalnia węgla kamiennego zlokalizowana w Tenczynku na terenie Krakowskiego Okręgu Węglowego (wschodnia część Górnośląskiego Zagłębia Węglowego). Działała z przerwami w latach 1865-1924.
Kopalnia została założona przez Ludwika Bogackiego; w latach 90-tych XIX wieku jej właścicielami byli Juliusz Przeworski i Robert Doms, a od 1904r. - inż. Józef Hromek (wcześniej dyrektor kopalni rodziny Potockich). W jego rękach zakład odzyskał rentowność i zwiększył wydobycie. W 1913r. ukończono budowę szybu wydobywczego Robert o głębokości 84m (niektóre źródła podają 107m). Wydobycie wynosiło wtedy ponad 25tys. ton. Eksploatowano cztery pokłady węgla z warstw brzeżnych dla celów energetycznych i przeróbczych, a tzw. węgiel gazowy eksportowano do przeróbki na gaz świetlny do Wiednia i północnych Włoch. Ostatecznie unieruchomiono ją ze względu na duży dopływ wód kopalnianych oraz rozpoczynający się kryzys gospodarczy.
Pozostałościami po działalności kopalni są liczne hałdy skał płonych zawierające ciemnoszare i czerwonobrunatne łupki ilaste, ślady zasypanych szybów i szybików, nikłe fragmenty urządzeń kopalnianych oraz zabudowania ostatniego właściciela kopalni - tzw. Hromkówka. Przez jej teren przebiega także
Szlak Dawnego Górnictwa.
Copyright 2011-2024 bohun
Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione