ŁABAJOWA SKAŁA

Pomnik przyrody nieożywionej (od 12 sierpnia 1970r.) należący do Małopolskiego Szlaku Geoturystycznego, którego celem jest ukazanie form krasu powierzchniowego. Mają one zróżnicowane kształty oraz rozmiary; występują bezpośrednio na skale, bądź mają odbicie w morfologii osadów pokrywających wapienne podłoże. Formy naskalne powstają w wyniku niszczącej działalności wody, modelującej powierzchnię skał wapiennych; tworzą się liczne drobne jamki (ospa krasowa), co w kolejnym etapie prowadzi do powstania jam, wżerów, kieszeni, a także rynienek.

Żłobki krasowe (rynienki) powstają na pochyłych powierzchniach skał krasowiejących w wyniku rozpuszczającej działalności wód opadowych. Strużki wody zawierające wolny dwutlenek węgla rozpuszczają wapienne podłoże, tworząc bruzdy ułożone zgodnie z kierunkiem spływu wody. Żłobki mają od kilku do kilkunastu centymetrów długości i do 2m głębokości; występują zazwyczaj seryjnie. Sąsiadujące ze sobą rynienki oddzielone są żebrami - formami krasowymi o różnej szerokości i spłaszczonych, zaokrąglonych lub ostrych kształtach.

Na powierzchni osadów pokrywających skały wapienne występują charakterystyczne koliste lub owalne zagłębienia zwane lejkami krasowymi. Powstają one w miejscach wzmożonej infiltracji wody, którą zazwyczaj odprowadzają do większych kanałów.