WĄWÓZ BOLECHOWICKI

Typowy V-kształtny wąwóz krasowy ze zgrupowaniem dużych form skalnych o zróżnicowanych kształtach zbudowanych z górnojurajskich wapieni. Stanowi ważny element w krajowej sieci rezerwatów ukazujących m.in. charakterystyczne krajobrazy i wapienne utwory skalne typowe dla południowej części Wyżyny Krakowskiej z najbardziej okazałą formą ulokowaną u wylotu wąwozu - Bramą Bolechowicką. Poniżej niej znajduje się Żródło w Bolechowicach, a w jego środkowej części - po kaskadowo ułożonych wapieniach - spływa rzeka, tworząc niewielki dwustopniowy wodospad wysokości ok. 4m - rzadkość na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Wąwóz wykształcił się w czwartorzędzie pod wpływem erozyjnej działalności wód powierzchniowych. Położony jest na granicy Płaskowyżu Ojcowskiego i Rowu Krzeszowickiego - przyuskokowej strefie ze zróżnicowanymi kierunkami nachylenia ławic oraz licznymi uskokami zawiasowymi. Zaznaczają się one w morfologii na południowym-wschodzie jako płaskie tarasy będące efektem trzeciorzędowych ruchów tektonicznych. Skomplikowaną budowę tej strefy podkreśla obecność załomów tektonicznych stwierdzonych w północnej krawędzi Rowu Krzeszowickiego.