ZABIERZÓW

Nieczynny kamieniołom założony w megabrekcji uskokowej oddzielającej Rów Krzeszowicki od Garbu Tenczyńskiego. Składa się z dwóch wyrobisk zlokalizowanych na zrębach tektonicznych zbudowanych z wapieni górnej jury przedzielonych rowem tektonicznym wypełnionym marglami górnej kredy. Eksploatację tych surowców, używanych do produkcji kredy przemysłowej i pastewnej, prowadzono w latach 1922-92. Wyrobisko należy także do Małopolskiego Szlaku Geoturystycznego.

Profil utworów mezozoicznych rozpoczynają górnojurajskie wapienie; na dolnym poziomie dominują wapienie gruboławicowe z krzemieniami, na górnym - wapienie skaliste obfitujące w struktury mikrobialne, faunę ramienionogów, małżów, gąbek wapiennych i krzemionkowych, lokalnie występują w nich kilkucentymetrowe struktury typu stromatactis o niejasnej genezie. W wapieniach górnojurajskich często występują formy krasowe; są one ścięte platformą abrazyjną, ponad którą widoczna jest ławica pelitycznych wapieni górnokredowych z pojedynczymi ziarnami kwarcu. Ich powierzchnię stropową pokrywa stromatolit, na którym rozwinęła się kolejna platforma abrazyjna. Na niej zalegają zielone i białe margle górnej kredy z przeławiceniami wapieni oraz opok z czertami.

W kamieniołomie licznie występują uskoki; szczególnie dobrze je widać gdy przecinają platformy abrazyjne; są one strome, zrzutowe, często wykorzystują wcześniejsze spękania ciosowe. Przy większych zrzutach miejsce ma silne zbrekcjonowanie skały, jednak brekcje uskokowe często charakteryzują się znaczną zwięzłością i płynnie przechodzą w skałę niezaburzoną. Intensywna tektonika dysjunktywna związana jest z głównym etapem formowania się Rowu Krzeszowickiego na przełomie paleogenu i neogenu.