NACL BOCHEŃSKI SZLAK SOLNY "NA ŚWIECIE" IM. ŚW. KINGI

Szlak obejmujący miejsca związane z historią bocheńskiej soli, którą według legendy odkryła św. Kinga w połowie XIII wieku (na miejscu tym powstał szyb Sutoris). Wśród nich znajdują się najważniejsze obiekty "na świecie" (z języka górniczego - na powierzchni) istniejące obecnie oraz ślady po obiektach już nieistniejących. Powstał w 2005r., a 10 lat później z końcem sierpnia został odnowiony i "wyposażony" w dodatkowe obiekty oraz w tabliczki informacyjne. Jego przebieg wskazują wmurowane w podłoże płytki, a także mapki umieszczone przy każdym z wagoników oznaczającym obiekt szlaku. Za początek - dla potrzeb opisu - przyjęto szyb Campi, jednak wędrówkę można rozpocząć od dowolnego punktu.

Szyb Campi ( 1 ) zbudował w latach 1556-58 geometra Jan Faigl (Fajgl), docierając do zasobnej zachodniej partii złoża; w 1792r. osiągnięto głębokość 212m (dzisiejszy poziom August), w 1883r. zastąpiono kierat konny maszyną parową, a w roku 1996 pracę rozpoczęła maszyna o napędzie parowym. Planty salinarne ( 2 ,  10 ) to popularna nazwa ogrodu salinarnego - dzieła Karola Bauera, który w 1868r. dokonał adaptacji zamkowego obwodu obronnego oraz placu, gdzie handlowano solą; ze względu na ulokowany tutaj zamek żupny ( 7 ), przed 1829r. określano je mianem placu zamkowego. Budynek administracyjny kopalni ( 3 ) wzniesiono w latach 20-tych XVIII wieku z pierwotnym przeznaczeniem na biura i kuźnię; w latach 30-tych kolejnego stulecia zburzono wschodnie skrzydło, zaś południowe gruntownie przebudowano; następną modernizację przeprowadzono w latach 1863-65, opierając się na projekcie Franza Russa. Staw salinarny ( 4 ), a w zasadzie informacje o groblach i sadzawkach rybnych pochodzą z 1554r.; powstały one w wyniku spiętrzenia potoku Storynka odwadniającego szyb Campi; w średniowieczu zapewne znajdowała się tu fosa miejska; przez dziesięciolecia służył on potrzebom