Zlokalizowana w masywie Duchowej Góry równoleżnikowo rozciągająca się grzęda skalna o długości ok. 40m. Tworzy ją grupa pięciu skałek oraz kilku mniejszych wychodni stanowiących fragment powstałej w górnej kredzie jednej ławicy gruboziarnistego piaskowca istebniańskiego, której rozpad następował wzdłuż systemu spękań ciosowych. Od 13 kwietnia 2004r. objęte są ochroną prawną jako pomnik przyrody nieożywionej.
Najwyższa ze skałek ulokowana jest we wschodniej części; ma ona formę baszty o wysokości 2,5m i długości 4,5m. Stanowi ona najwyższą część ławicy i nie występuje w pozostałym fragmencie grzędy. Środkową jej częścią są dwie mniejsze baszty, a kolejną - i zarazem trzecim poziomem ławicy - jest znacznych rozmiarów ambona. Najniższy fragment warstwy to zamykająca całą grupę wychodni od zachodu również ambona, z tym że ułożona poprzecznie do poprzednich skałek.
Copyright 2011-2024 bohun
Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione