MATYLDA

Do dziś po kopalni nie zachował się szyb Clara zlokalizowany przy odgałęzieniu ul. Brackiej (zasypany już w XIX wieku), ani wieża wyciągowa szybu Lidy (istniała w latach 1926-87). Po południowej stronie ul. Śląskiej zaś wciąż stoją: budynek dawnej elektrowni (jednej z najstarszych na ziemi chrzanowskiej), dawny budynek dyrekcji i cechownia (pochodzą z ok. 1906r., przebudowane w 1951r.), budynek płuczki (zakładu wzbogacania z połowy lat 50-tych), nadszybie szybu Józef (wzniesiony w latach 80-tych XIX wieku, obecnie używany jako ujęcie wody). Ogrodzenie oddzielające teren zakładu od ul. Leśnej powstało w latach 50-tych ubiegłego wieku; wzniesiono je na dawnym murze oporowym dla hałdy gromadzącej urobek z lat 1874-87, gdy głębiono szyby. Wzdłuż muru znajduje się betonowe koryto wybudowane w roku 1926 służące odprowadzaniu wody z szybu Józef. To początek Kanału Matyldy łączącego się ze Śmidrą za widocznym w kierunku południowym zalesionym wzgórzem. Nieco przed połączeniem cieków znajdował się staw osadowy odpadów z płuczki, w której uzyskiwano koncentrat galenowy. Skutkiem prowadzonych tutaj prac górniczych są także obecne między ul. Śląską a linią kolejową do Libiąża w pasie szerokości ok. 1km puste przestrzenie zlokalizowane na głębokości kilkudziesięciu metrów. Zapewne przetrwają one kilka następnych dekad, co jednak nie oznacza, iż obszar nad ich występowaniem można zabudowywać bez żadnych ograniczeń.