RYNEK GŁÓWNY

Centralna część Krakowa ulokowana w dolinie Wisły na terasie rzecznej zwanej stożkiem Prądnika powstałej podczas najmłodszego zlodowacenia plejstoceńskiego - Wisły. Wznosi się ona kilkanaście metrów powyżej współczesnego poziomu Wisły. Od wschodu krawędź tej terasy najlepiej czytelna jest wzdłuż ulic: Mikołaja Kopernika, Westerplatte, św. Gertrudy; od zachodu zaś – Podwala i Floriana Straszewskiego. Budują ją utwory przyniesione przez Wisłę oraz jej dopływy - Rudawę i Prądnik. Są one wykształcone jako piaski i żwiry o miąższości dochodzącej - w okolicy dworca kolejowego, gdzie natrafiono także na wkładki torfów - do 30m.

Krakowski Rynek Główny podścielają piaszczysto-żwirowe utwory, w których obecne są wody gruntowe. Jeszcze w XIX wieku w podziemiach jednej z dawnych kamienic bowiem istniało obudowane źródło ujmujące wodę o mineralizacji 11000mg/l. Poniżej tych osadów zaś występują wapienie górnej jury (ul. Sławkowska 26, ul. Gołębia 6, ul. Szpitalna przy narożniku pl. św. Ducha), a miejscami margle górnej kredy (ul. Franciszkańska, ul. Basztowa, kościół św. Wojciecha) tworzące niewielki zrąb tektoniczny. Nadbudowane są one z kolei kilkumetrową warstwą kulturową zawierającą tworzone przez wieki nasypy, w których odnaleziono liczne artefakty archeologiczne pozwalające odtworzyć wiele faktów z przeszłości. Stwierdzono w nich także domieszki metali świadczące o silnym zanieczyszczeniu krakowskiego środowiska.