Eratyk zbudowany z granitu rapakiwi przyniesiony ze Skandynawii przez lądolód w czasie zlodowacenia południowopolskiego. Początkowo spoczywał na pobliskich polach, a pod budynek dawnej rosyjskiej strażnicy został przetransportowany w 1931r. przez studentów chcących upamiętnić Władysława Orkana - pisarza zaprzyjaźnionego z Ignacym Solorzem, który założył w niej Wiejski Uniwersytet Ludowy. Wydarzenia te wraz z informacją o pochodzeniu głazu upamiętniają napisy na nim umieszczone. Od 30 czerwca 1930r. uznawany jest za pomnik przyrody nieożywionej.
Skałka swoim kształtem przypomina prostopadłościan z kulą umieszczoną na górnej podstawie; ma wysokość ok. 2m, obwód ok. 6,5m; porasta ją mech. Jej barwy - od szarej poprzez czerwoną do zielonej - wynikają z zanieczyszczeń pochodzących od przebiegającej obok ruchliwej drogi oraz działających na nią procesów wietrzenia. Ich połączenie doprowadziło m.in. do powiększenia istniejącej wcześniej szczeliny widocznej po wschodniej stronie głazu. Jego skład mineralny jest typowy dla granitu rapakiwi: kwarc, skalenie, miki, amfibole.
Copyright 2011-2024 bohun
Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione