Nieczynny kamieniołom, gdzie w latach 1966-74 eksploatowano górnokredowe skały wapienno-krzemionkowe - należące do mastrychtu opoki i opoki margliste. Wykorzystywano je do budowy dróg oraz budynków mieszkalnych i gospodarczych w tzw. stylu ordynackim. 30 marca 1995r. utworzono w nim stanowisko dokumentacyjne, a w 2002r. na szczycie wzniesienia z kamienia wydobytego w
Józefowie wybudowano stylizowaną wieżę widokową.
Jedyna ściana kamieniołomu znajduje się w północnym zboczu doliny Wieprza. Jest ona długa na 165m, a wysoka na 30m. Widoczne w niej warstwy są ułożone poziomo, zwarte, bez struktur sedymentacyjnych, ale z wyraźnymi spękaniami pionowymi (cios z odprężania) i nierównym przełamem. Charakteryzują się jasnoszaro-kremową barwą z rdzawym nalotem pochodzącym od związków żelaza i ciemnym, a nawet czarnym, od rozproszonego pirytu. Utworzyły się w płytkim i ciepłym morzu kredowym rozciągającym się wówczas na obszarze Roztocza. W całym profilu występują dobrze zachowane pozostałości fauny reprezentowane przez skorupki mięczaków (Inoceranum sp.) oraz kalcytowe rostra belemnitów (Belemnella sp.), a także kilka rodzajów drzew szpilkowych (głównie Cunninghamia i Geinitzia) oraz liściastych (Debeia paulinae sp.).
Copyright 2011-2025 bohun
Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione