MOCZYDŁO

Rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 16,35ha utworzony 27 czerwca 1995r. Obejmuje on górę Moczydło - wzniesienie zbudowane z węglanowch skał dewonu i permu oraz piaskowców dolnego triasu. Cały masyw pocięty jest gęstą siecią uskoków i spękań, z którymi związana jest żyłowa mineralizacja kalcytowo-ołowiowa.

Rudy ołowiu stanowiły od kilku wieków przedmiot zainteresowania gwarków (szczególnie srebronośna galena). Pozostałości po jej wydobyciu zachowały się na Moczydle do dziś w postaci zarośniętych szpar i szybów górniczych. Szpary są ciągami otwartych stromościennych wyrobisk znaczących kierunek i grubość wyeksploatowanej żyły. Najdłuższe podziemne wyrobisko - sztolnia św. Jadwigi - miało długość kilkuset metrów.

W rezerwacie Moczydło występują także zjawiska krasowe w postaci lejów i zagłębień powstałe w wapieniach dewońskich północnego skrzydła antykliny dymińskiej. Jeden z niewielkich uwałów o długości kilkudziesięciu, szerokości kilkunastu i głębokości ok. 5m objęto ochroną 2 października 1987r. jako pomnik przyrody nieożywionej.