Kamieniołom wapieni Ostrówka Kamieniołom wapieni Ostrówka Kamieniołom wapieni Ostrówka Kamieniołom wapieni Ostrówka

OSTRÓWKA

Czynny kamieniołom zlokalizowany w Gałęzicach. Przedmiotem eksploatacji są tutaj wapienie dewońskie. W północnej ścianie można prześledzić kontakt nachylonych ku północy utworów dewonu i karbonu silnie kontrastujących ze sobą pod względem litologii, barwy i przede wszystkim charakteru facjalnego.
Profil zaczynają jasnoszare, gruboławicowe wapienie franu z licznymi amfiporami. Na nich, z niewielką niezgodnością kątową, zalega nieciągły obocznie famen miąższości kilkudziesięciu centymetrów - ciemne wapienie z bogatym zespołem skamieniałości: liliowców, głowonogów, trylobitów, małżów i ryb. Miejscami widać, niekiedy powtarzające się, uziarnione frakcjonalnie tempestyty. W ich dolnych partiach dominują trochity liliowców, które szybciej opadły z zawiesiny, w górnych - wolniej osiadające na dnie płaskie skorupy głowonogów i muł węglanowy. Leżące wyżej łupki to karbon - turnej i niższy wizen. Osiągają one miąższość kilku metrów; są wiśniowe, miejscami zielonkawe z cienkimi wkładkami wapieni oraz domieszką materiału piroklastycznego. Wyższa część profilu stanowi najgłębszą fację w sekwencji młodopaleozoicznej - kulm. Czarne łupki ilaste i krzemionkowe z pojedynczymi kulistymi konkrecjami fosforanowymi osiągają miąższość ponad 20m i są ubogie w skamieniałości. Całkowity brak bentosu, bardzo spokojna sedymentacja z zawiesiny nie zaburzana dostawą materiału ziarnistego, a także bezwapnistość osadu wskazują na środowisko głębokiego basenu, którego dno pozbawione tlenu prawdopodobnie położone było poniżej granicy kompensacji węglanu wapnia (CCD).
W starym rowie badawczym sąsiadującym od północy z kamieniołomem odsłania się wyższa część profilu wizenu - gruby na kilkanaście metrów pakiet wapieni bogatych w skamieniałości wskazujące na płytkowodną sedymentację. Tworzą one trzy duże soczewkowate w przekroju ciała o maksymalnej miąższości 25m powstałe w wyniku osuwisk podmorskich niosących materiał okruchowy z płytkowodnej platformy węglanowej. Profil wizenu kończy słabo odsłonięty zespół łupków ilastych przynajmniej 150m miąższości, początkowo zbliżonych litologicznie do niższej części kulmu. W wyższej partii sekwencji barwy skał są jaśniejsze, rośnie stopniowo ilość wkładek piaszczystych i pojawia się coraz liczniej detrytus flory. Na skałach karbonu leżą ze znaczną niezgodnością kątową utwory permu.
źródło informacji
Copyright 2011-2025 bohun

Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione
FUNDACJA ŚWIAT AKTUALNOŚCI O KRAINIE MAPA LEGENDA ODKRYWANIE LOKACJE A-F LOKACJE G-Ł LOKACJE M-Ś LOKACJE T-Ż GALERIA ZARYS HISTORYCZNY BUDOWA GEOLOGICZNA TABELA STRATYGRAFICZNA Geotyda na Facebooku