WIŚNIÓWKA

Złoże piaskowców kwarcytowych środkowego i górnego kambru zlokalizowane w strefie łysogórskiej Gór Świętokrzyskich. Poszczególne kompleksy piaskowców rozdzielone są łupkami ilastymi i piaszczystymi oraz szarogłazami. Ze względu na spoiwo krzemionkowe są odporne na erozję, tworząc wyraźną morfologię. Wyróżnia się tu 3 typy "kwarcytów": ruinowe (tworzą warstwy grubości 20-30cm, przekładane są czerwonymi łupkami), wawelitowe (masywne; ławice grubości 1-2m, bardzo zwięzłe, spoiwo krzemionkowe, czasami ilaste), lingulidowe (tworzą cienkie warstwy lub ławice miąższości 50cm przekładane łupkami ilastymi).

Cały kompleks środkowego i górnego kambru osiąga miąższość 400-800m; udział piaskowców - około 40%. Na zachodzie wystąpienia w okolicach Wiśniówki i Masłowa; na wschodzie przechodzą w serię, budującą grzbiety środkowej i wschodniej części Łysogór. W okolicach Wiśniówki warstwy zapadają pod kątem 45-80° na północ. Wyróżnia się tu 2 serie: starszą (południowa - grube ławice piaskowca miąższości 40-80cm, często powyżej 1m) i młodszą (północna - miąższość 20-100cm, często przekładana sprasowanymi wkładkami ilastymi).

Skała ma barwę białą; teksturę drobnoziarnistą; strukturę zbitą, bezładną. Skład mineralny: kwarc 95%, spoiwo krzemionkowe po rekrystalizacji; w obrębie ławic występują żyły kwarcu najprawdopodobniej pochodzenia hydrotermalnego. Wykorzystywany w budownictwie, a niegdyś - do produkcji materiałów ogniotrwałych. W złożu występuje nieregularna siatka spękań. Planowanych jest 6 poziomów eksploatacyjnych.