WOLICA

Rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 2,81ha utworzony 6 kwietnia 2000r. Obejmuje stary, nieczynny kamieniołom wgłębny intensywnie eksploatowany w latach 50-tych i 60-tych ubiegłego wieku. Przedmiotem wydobycia były wapienie środkowotriasowe wykorzystywane głównie w przemyśle cukrowniczym. Obecnie część dna wyrobiska i jego najniższe fragmenty zalane są wodą, zaś zbocza pokrywają się roślinnością. Większe odsłonięcia skalne znajdują się w ścianie południowej i południowo-wschodniej, mniejsze - w północnej.

Obszar ten należy do południowego skrzydła brachyantykliny wolickiej; warstwy pochylone są tu pod kątem około 20°; na południowy-zachód. Ich ułożenie pozwala na obserwację w ścianach kamieniołomu znacznie dłuższego profilu skalnego niż to wynika z wysokości ścian. Stanowią one wzorzec dla dolnego wapienia muszlowego, więc wykorzystuje się je do porównań i korelacji z innymi profilami. Należą do nich: stropowa część warstw falistych (obecnie zalane wodą; widoczne częściowo w północno-wschodnim rogu wyrobiska), warstwy łukowskie oraz spągowy odcinek warstw z Plagiostroma striatum. Górną część profilu warstw falistych, odsłoniętą dawniej w północnej ścianie wyrobiska, budują wapienie gruzłowe. Oprócz nich występują wapienie: grubodetrytyczne (zlepieńce śródformacyjne), pelityczne, organodetrytyczne (z fragmentami skorup małżów, ślimaków, członów liliowców), a także wkładki iłów.

W kamieniołomie występują także interesujące tekstury sedymentacyjne oraz, niestety niedostępna już do obserwacji, ławica z unikalnymi szczątkami ryb.