GŁAZY KRASNOLUDKÓW

Zwane Gorzeszowskimi Skałami skupisko piaskowcowych ostańców denudacyjnych wieku górnej kredy ulokowanych na północnej krawędzi Zaworów stanowiących północną część Gór Stołowych. Odsłaniają się jako pojedyncze skały, bądź ich grupy na długości ok. 1100m w południowo-zachodnim i południowym stoku wydłużonego wzgórza, tworząc wyraźny próg morfologiczny o charakterze kuesty. Ze względu na swoje walory od 15 lipca 1970r. objęte są ochroną pod postacią rezerwatu przyrody nieożywionej o powierzchni 9,04ha.

Blok Gorzeszowskich Skał znajduje się w zachodniej części synklinorium śródsudeckiego, gdzie tworzy wyraźną zalesioną kulminację wystającą ponad płaską bądź lekko pofałdowaną powierzchnię fragmentu Kotliny Krzeszowskiej. Powodem elewacji tego obszaru względem otoczenia jest dość słabo uwydatniona tektonika dysjunktywna. Najważniejszym uskokiem rejonu jest młoda alpejska dyslokacja ciągnąca się od okolic Lubawki po okolice Łącznej. W rejonie Gorzeszowa zrzuca ona swoje północno-wschodnie skrzydło o ok. 33-40m, co powoduje, że w północno-wschodnim skraju Głazów Krasnoludków uwydatnił się wyraźny – choć obecnie w znacznym stopniu zrównany – próg morfologiczny. Drugi z uskoków przebiega w odległości ok. 200m. Odcina on cały blok od południowego-zachodu; charakteryzuje go niewielki zrzut rzędu kilku-kilkunastu metrów i obecnie wykorzystywany jest przez potok Jawiszówka.