Przy wejściu do ostatniego znajduje się Mostek utworzony z kilku warstw nacieków i resztek namuliska spojonego kalcytem o grubości 1m, a nad nim - na ścianie studni - polewy naciekowe z kolumnami i żebrami naciekowymi pokryte naciekiem wełnistym. Szeroki na 3m korytarz zaś z wciętą meandrującą rynną denną i dwoma prożkami po 8m doprowadza do Komory ze Studnią, w której studnię rozcinającą wypełniające ją plioceńskie namulisko zasypały - usunięte podczas prac wykopaliskowych - osady fluwioglacjalne. Nad salką tą na powierzchni terenu utworzyło się zapadlisko. Korytarz zamyka metrowa ścianka zbudowana z kalcytu naciekowego kilku generacji - białego, drobnokrystalicznego, płytkowego i laminowanego oraz miodowego i przeźroczystego grubokrystalicznego. W połowie Korytarza Meandrowego na wschód odchodzi 4m Korytarz Czarny, z którego usunięto ponad metrową warstwę osadów; kończy się on niedostępną szczeliną. Odchodzący od Sali pod Otworem Korytarz Meandrowy zaś charakteryzuje się 15 długością i 2m - początkowo - wysokością; najpierw wznosi się, po 5m opada 1m progiem, a po kilku metrach ponownie wiedzie ku górze; z końcem zwęża się i zacieśnia, a na końcu blokują go głazy; w pierwszych partiach na dnie występują większe bloki, a dalej - brunatno-brązowe ilasto-piaszczyste osady z gruzem wapiennym.
Jaskinia Ewy jest wilgotna, temperatura w jej wnętrzu oscyluje w granicach 8°C, a w Korytarzu Wschodnim wyczuwalny jest wyraźny ruch powietrza. Światło słoneczne dociera tylko do górnej części studni, na ścianach której występują glony; zaobserwowano w niej także pajęczaki. Nacieki, generalnie stare plioceńskie, zostały w znacznym stopniu zniszczone przez eksploatację szpatu. Zachowały się jedynie w ścianie studni, gdzie znajdują się masywne polewy pokryte naciekiem wełnistym, a żebra i kolumny pokrywają powierzchnię kilku metrów kwadratowych. Zniszczone polewy miejscami występują w ścianach Korytarza Czarnego, Wschodniego i Meandrowego, którego dalszą kontynuację zamykają nacieki kilku generacji. W jaskini wyróżniono różnowiekowe osady starsze związane z cieplejszym klimatem; czerwone i czarne, często scementowane kalcytem, występują lub występowały w wielu jej partiach. Część z nich została usunięta podczas prowadzonych badań paleontologicznych, podczas których oznaczono 3 warstwy zawierające bogatą faunę kręgowców. Obecnie spąg korytarzy pokrywa gruz i większe bloki wapienne; w dnie - pierwotnie znacznie głębszej - studni wejściowej zalega gruz, a w Korytarzu Wschodnim znajdują się brunatno-brązowe środkowoplejstoceńskie iły piaszczyste.
Copyright 2011-2025 bohun
Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione