SKAŁKA TRIASOWA

Pomnik przyrody nieożywionej (od 31 stycznia 2002r.) potocznie nazywany Zamkiem zbudowany z dolomitów diploporowych, które występują także w Cisowych Skałach. Znajduje się na Grzbiecie Tenczyńskim, z którego rozciąga się szeroka panorama; znakomicie widać Chrzanów, Trzebinię, Krzeszowice, w dole - zachodnią część Rowu Krzeszowickiego (niecka dulowska), a na północy - Pagóry Jaworznickie i Wyżynę Olkuską.

Z końcem triasu - na dnie rozległego, niezbyt głębokiego, ciepłego morza - rozwijały się tu maty glonowe wyłapujące z wody węglan wapnia. Dzięki nim powstał specyficzny wapień bogaty w szczątki glonów i liliowców o laminowanej gąbczasto-porowatej strukturze. Jego gruba na kilkanaście metrów warstwa wskazuje, że morze obecne było na tym terenie przez kilka milionów lat. W jurze nastąpiła przemiana tego wapienia w dolomit diploporowy. Przez resztę mezozoiku obszar ten naprzemiennie bywał lądem lub morzem i stanowił całość z leżącą na północy Wyżyną Olkuską. Od początku trzeciorzędu, w wyniku kolejnych faz orogenezy alpejskiej, dno dawnego morza spękało. Powstał głęboki na 500m kanion, który wypełnił się resztkami wód oceanu Tetydy, tworząc cieśninę morza mioceńskiego ciągnącą się od Krakowa po zatokę w Trzebini Wodnej. Wody tego akwenu dochodziły co najwyżej do połowy stoku dzisiejszej góry. Wówczas też rozpoczął się proces wydobywania skałki z istniejącego tu żebra skalnego. Jednak najintensywniejszy proces rzeźbienia skałki miał miejsce w pliocenie podczas bardzo intensywnych opadów. Dalsza jej erozja nastąpiła w wyniku zlodowacenia krakowskiego.