JASKINIE W CZERWONEJ GÓRZE

Dwie niewielkie jaskinie powstałe na szczelinach w piaskowcach istebniańskich Diablich Skał. Nie są to zatem obiekty pochodzenia krasowego; uformowały się w wyniku grawitacyjnego osiadania i osuwania ławic piaskowcowych wzdłuż płaszczyzn spękań ciosowych przy udziale procesów erozji i wietrzenia. Dno jaskiń tworzy piasek, lita skała z gruzem skalnym oraz gleba. Wejścia do nich znajdują się w zachodniej części masywu; oddalone są od siebie o kilka metrów. W ich wnętrzach nie występują nacieki; są one dobrze przewietrzane, słabo oświetlone światłem słonecznym i znajdują się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.

Większa z Jaskiń w Czerwonej Górze nazywana bywa także Dziurą Szarej Myszki. Tworzy go rozgałęziający się korytarz; jeden z nich kończy się po 4m, a drugi wyprowadza na szczyt skałek. Sumaryczna długość wynosi ok. 20m, co czyni z niego najdłuższą jaskinię Pogórza Wielickiego. Druga z jaskiń zaś przybiera formę prostego korytarza o długości 3m i wysokości do 1,5m i znany jest jako Schronisko Wiosenne.