JARMUTA

Wzgórze zbudowane z warstw jarmuckich i złuskowanych skał serii braniskiej pocięte intruzjami andezytowymi, które niegdyś wydobywano po północnej stronie - w kamieniołomie Malinów.

W latach 1732-40 zbocza góry były przedmiotem eksploatacji żył kruszczowych; wydobywano tu niskoprocentową rudę srebra, jednak ze względu na niską jego zawartość i trudności z wytopem, działalności tej zaniechano. Pozostałością po niej są dwie sztolnie: na zboczu - Bania (wydrążona w kierunku zachodnim; 32m od wejścia znajduje się 13,5m głębokości szyb o szerokości 5m prowadzący do niższego równoległego chodnika - 28m długości; jego dno jest zalane wodą; zachowały się tu resztki obudowy i ślady otworów) oraz u podnóża - Wodna Bania (nieregularna górna część ma 11m długości; ciasny i mokry szybik - ostrewka - sprowadza do dolnego chodnika o długości ponad 50m, w którego dnie znajdują się dwie wypełnione wodą studnie - zejścia na zatopiony III poziom).