Wilgotna, widna, niewielka jaskinia krasowa ulokowana w środkowej części zachodniego zbocza
Doliny Brzoskwinki. Powstała w skalistych gruzłowatych wapieniach górnojurajskich na pionowym pęknięciu o przebiegu SSW-NNE. Ma formę trójkątnej niszy o długości 3m, wysokości 1m i szerokości 2,5m w otworze. W końcowej części nad prożkiem znajduje się nikłych rozmiarów wnęka, pod którą widoczny jest początek zasypanego korytarzyka o łukowatym profilu i dnie opadającym w głąb. Nie występuje w niej szata naciekowa. Namulisko wydaje się być obfite, na powierzchni jasnobrązowe, lessowe, z gruzem wapiennym. Ściany pokrywają porosty i mech; pełzają po nich także ślimaki bezskorupowe i ślimaki winniczki.
Zgodnie z relacjami przekazywanymi przez tutejszych mieszkańców, jaskinię zamieszkiwał duch. Do jego zadań należało pilnowanie wypasanego w dolinie bydła, gdy pastuszkowie zajęci byli zabawą.