Znajduje się nad naskalnym malowidłem Matki Boskiej autorstwa Walerego Eljasza Radzikowskiego w południowo-zachodnim zboczu
Doliny Mnikowskiej. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z roku 1876. Całkowita długość jaskini wynosi 82m; tworzy ją obszerny korytarz z oknami położonymi w ścianie skalnej, przez co jest ona w większości widna i sucha. W lewo prowadzą krótkie odnogi przechodzące w szczeliny zapłynięte zwietrzałym naciekiem. Kilkanaście metrów przed otworem, w ścianie na wysokości 2m, znajduje się niewielki kręty tunelik przebijający skałę na wylot. Nie jest on połączony z głównym ciągiem jaskini, jednak uznaje się go za jej część.