Nieczynny kamieniołom górnojurajskich wapieni zlokalizowany w Gwoźdźcu - przysiółku Krzeszowic i
Nawojowej Góry, w której eksploatowano te same utwory. Na północ od wyrobiska biegnie system uskoków obrzeżających Rów Krzeszowicki wypełniony osadami trzeciorzędu i czwartorzędu; należy ono również do
Szlaku Dawnego Górnictwa.
Wydobywano tu od lat 20-tych do 60-tych XX wieku. wapienie skaliste; podrzędnie również wapienie płytowe. Stanowią one odmiany morskich osadów jury górnej (oksford) zbudowanych głównie ze szczątków organicznych dawnych zwierząt morskich.
Wapienie skaliste powstały z mułu wapiennego nagromadzonego wśród raf gąbkowych na dnie morza jurajskiego. Organizmami skałotwórczymi były gąbki krzemionkowe, a także mszywioły, serpule, rzadziej ramienionogi i amonity, wyjątkowo korale. Wśród zachowanych skamieniałości przeważają gąbki z rodzaju Cnemidiastrum. Wapienie charakteryzują się brakiem uławicenia, dużą zwięzłością i twardością oraz odpornością na procesy wietrzeniowe, dzięki czemu budują skałki na zboczach dolin i na wierzchowinie Płaskowyżu Ojcowskiego w okolicach Jerzmanowic.
Wapienie płytowe są wyraźnie uławicone; zbudowane z drobnoziarnistego węglanu wapnia (pelitu), słabiej odporne na denudację. Obfitują w dobrze zachowane skamieniałości głównie amonitów (Perisphinctes, Peltoceras, Cardioceras) oraz gąbek.
W ścianach i zboczach kamieniołomu występują leje krasowe (wapienie są podatne na chemiczne rozpuszczanie przez wodę), a w niektórych partiach - buły krzemionkowe będące wtórną koncentracją krzemionki pochodzącej głównie z rozpuszczonych igieł gąbek. Buły te utrudniały przemysłową eksploatację i przeróbkę surowca w pobliskim piecu wapienniczym.
Copyright 2011-2024 bohun
Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione