ŹRÓDŁO ŚW. ELIASZA

Podzboczowe, spływowe źródło krasowe drenujące dolnokarboński horyzont wodonośny. Wypływa ze wschodniego zbocza rezerwatowej części Doliny Eliaszówki i zasila rzekę Eliaszówkę. Potocznie zwane Źródłem Miłości, gdyż miejscowa legenda głosi, że każdy kto napije się z niego wody oraz obejdzie je dookoła, znajdzie prawdziwą miłość.

Ujęcie ocembrowane jest kamienno-betonową obudową w kształcie serca wykonaną najprawdopodobniej na początku XX wieku; nad nim znajduje się kamienna kolumna z obrazem św. Eliasza z 1848r. Taka koncepcja architektoniczna symbolizuje wydarzenia z biblijnej Doliny Kerit, gdzie prorok był karmiony przez kruka, a wodę czerpał ze źródła. Nawiązuje do niej także ujęcie tego źródła zlokalizowane na terenie pobliskiego klasztoru Karmelitów Bosych w Czernej. Tam również ma ono kształt serca, jednak na jego obrzeżu spoczywa kruk, a za nimi znajduje się postać św. Eliasza.

Woda wypływająca ze źródła charakteryzuje się wydajnością 3,5l/s, temperaturą - 8,2°C, odczynem pH - 7,23 i mineralizacją - 459mg/l. Głównymi jonami w niej rozpuszczonymi są [mg/l]: Ca++ 97,8; Mg++ 10,94; Na+ 4,6; K+ 1,17; HCO3- 273,89; SO4-- 41,16; NO3- 19,22; Cl- 10,64; pozwala to zatem uznać ją za wodę wodorowęglanowo-siarczanowo-wapniową.