MORASKO

Zespół kraterów uderzeniowych znajdujących się na terenie Poznania uważany za miejsce największego udokumentowanego deszczu meteorytów żelaznych w Europie Środkowej. Jest to jedyne tego typu miejsce w Polsce i jedno z zaledwie kilkunastu na świecie. Chronione pod postacią krajobrazowo-leśnego rezerwatu przyrody.

Obszar Moraska to pas moren polodowcowych powstałych w fazie poznańskiej ostatniego zlodowacenia. Budują je głównie późnoplejstoceńskie osady glacjalne i fluwioglacjalne (gliny, piaski i żwiry) oraz widoczne miejscami na powierzchni zdeformowane (najpewniej podczas starszych zlodowaceń) glacitektoniczne iły neogeńskie tzw. formacji poznańskiej. W sąsiedztwie moren - z wytopienia bloków martwego lodu wypełniających niegdyś rynny lodowcowe lub pogrzebanych w osadach lodowcowych - powstało wiele obniżeń, w których gdzieniegdzie wykształciły się jeziora. Charakteryzują się one różnorodnością kształtów i rozmiarów, a wypełnione są osadami jeziornymi osiągającymi miąższości od kilku do kilkunastu metrów. Względne wysokości okolicznych wzniesień sięgają ponad 50m, a najwyższym spośród nich jest Góra Moraska.