Góra Miedzianka Góra Miedzianka Góra Miedzianka Góra Miedzianka

GÓRA MIEDZIANKA

Rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 26,39ha utworzony 5 lipca 1958r. na masywie Miedzianki stanowiącym północno-zachodni kraniec antykliny chęcińskiej. Budują go głównie wapienie żywetu i franu. W ich obrębie tkwią niewielkie tektonicznie wyklinowane soczewki, a także wkładki utworów famenu i turneju wykształcone jako wapienie oraz łupki margliste. Utwory budujące wzgórze niejednokrotnie wykazują przejawy silnego sfałdowania. W wyniku procesów tektonicznych część warstw skalnych została wychylona od swojego pierwotnego położenia o ponad 90°, a następnie pocięta przez szereg spękań i poprzesuwana systemem uskoków. Od północnego-wschodu wapienie dewonu nasunięte są na łupki mułowcowe dolnego kambru budujące jądro antykliny chęcińskiej. Na północno-zachodnim skraju Miedzianki odsłaniają się permskie zlepieńce powstałe w wyniku niszczenia starszych skał. Od południowego-wschodu wapienie dewonu przykryte są przez lądowe utwory triasowe; wśród nich dominują piaskowce kwarcowe i iły. Najmłodszymi osadami są piaski fluwioglacjalne związane z obecnością na tym terenie czwartorzędowego lądolodu.
Formowanie się tutejszego złoża miedzi było procesem wieloetapowym zapoczątkowanym po sfałdowaniu utworów dewonu i karbonu, a przed osadzeniem się permskich zlepieńców. Wówczas z gorących roztworów wodnych krążących w spękaniach wapieni krystalizowały paragenezy minerałów hydrotermalnych, wśród których najważniejszy jest tennantyt. Towarzyszą mu inne minerały kruszcowe takie jak galena, chalkopiryt, hematyt i gersdorfit. Wśród kruszców występuje także kalcyt i niewielkie ilości barytu, uraninitu oraz kwarcu. Pod wpływem wody, tlenu i jonów żelaza dwuwartościowego hydrotermalne minerały kruszcowe ulegają procesom rozkładu. Uwalniana w tych procesach miedź migrowała wraz z wodami podziemnymi w obrębie wapieni. Jony miedzi zostały ponownie związane w postaci minerałów hipergenicznych głównie na kontakcie wapieni dewonu i skał triasu oraz w obrębie glin wypełniających jaskinie i leje krasowe rozwinięte w wapieniach. To właśnie w komorach krasowych i skałach ilastych stykających się bezpośrednio z wapieniami utworzyły się wtórne rudy miedzi będące przedmiotem eksploatacji. Do najważniejszych minerałów wchodzących w skład tych rud należą: chalkozyn, kowelin, azuryt i malachit. Towarzyszą im bogate paragenezy minerałów hipergenicznych złożone m.in. z olivenitu, konichalcytu, duftytu, austinitu i innych, niejednokrotnie bardzo rzadkich faz mineralnych.
1 | 2
źródło informacji
Copyright 2011-2025 bohun

Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione
FUNDACJA ŚWIAT AKTUALNOŚCI O KRAINIE MAPA LEGENDA ODKRYWANIE LOKACJE A-F LOKACJE G-Ł LOKACJE M-Ś LOKACJE T-Ż GALERIA ZARYS HISTORYCZNY BUDOWA GEOLOGICZNA TABELA STRATYGRAFICZNA Geotyda na Facebooku