WIELKI KAMIEŃ

Grań skalna biegnąca wzdłuż grzbietu Klonówki od 28 października 1954r. objęta ochroną pod postacią pomnika przyrody nieożywionej. Jej wnętrze zbudowane jest z górnokambryjskich piaskowców kwarcytowych zwanych kwarcytami. Składa się z kilku głazów i ławic zapadających w kierunku północnym. Miejscami widoczne są zielone naleciałości pochodzenia organicznego, a także niewielkie szczeliny. Według jednej z hipotez blok skalny mógł zostać lekko pchnięty lub pochylony przez plejstoceński lodowiec. Jeszcze inni zaś uważają, iż kamień został upuszczony na ziemię przez diabła zaproszonego na sabat czarownic odbywający się na Łysej Górze. Miał on być prezentem, za pomocą którego można by zniszczyć znienawidzony świętokrzyski klasztor. Jednak, że noc była krótka, a diabeł przybywał z daleka, nie zdążył on dotaszczyć głazu na miejsce przeznaczenia, ponieważ stracił moc, gdy o świcie zapiał kur.

Piaskowce kwarcytowe są skałami drobnoziarnistymi. Ich właściwości zbliżone są do kwarcytów pochodzenia metamorficznego. Występują one wśród skał kambryjskich i dewońskich. Świętokrzyskie kwarcyty występują w postaci kompleksów o miąższości 15-25m przedzielonych łupkami ilastymi i szarogłazami. Mają one na świeżym przełamie barwę przeważnie jasnoszarą, niekiedy niebieskawo-szarą lub jasnokremową.