WIELICKI SZLAK SZYBÓW GÓRNICZYCH

Starego; 15 grudnia 1644r., podczas opuszczania paszy dla koni, zaprószono w nim ogień - szyb doszczętnie spłonął, stając się zarzewiem ośmiomiesięcznego - tragicznego w skutkach - pożaru kopalni) w latach 1564-65 - 100m Bużenin ( 2 - nazwany od żupnika Hieronima Bużeńskiego; najdalej na wschód wysunięty szyb wydobywczy wielickiej kopalni; zasypany w 1824r.), którego funkcje przejął Loiss powstały w latach 1577-79 ( 9 - w XIX wieku osiągnął 141m głębokości; jego inwestorem była spółka rodziny Loissów; zgłębianie i utrzymanie utrudniała kurzawka; eksploatowany tzw. rum solny spławiano do prywatnych warzelni w Toruniu i Bydgoszczy (XVI-XVII wiek); zasypany w 1948r.). Z nastaniem XVII stulecia zgłębiano kolejne szyby: po 1613r. - 95m Kunegunda ( 6 - znajdował się na terenie prywatnej kopalni magnackiej rodziny Lubomirskich; po długotrwałym procesie sądowym i udowodnieniu eksploatacji nim soli z dóbr królewskich został w 1717r. znacjonalizowany, a wkrótce potem - zasypany), w latach 20-tych - 60m Ligęza ( 7 - miał przejąć funkcje, będącego w złym stanie technicznym, szybu Seraf ( 8 ), jednak wkrótce po zgłębieniu jego drewniana obudowa uległa zniszczeniu pod naporem kurzawki zalegającej na głębokości kilkunastu metrów), ok. ćwierć wieku później - w 1851r. - 92m Leszno ( 5 - pierwszy szyb wielickiej kopalni o przekroju kołowym; wyposażony w kamienne schody, które po zawaleniu wymieniono na drewniane; pełnił funkcję komunikacyjną dla górników i turystów; w XIX wieku odprowadzano nim dymy z podziemnej kuźni działającej na I poziomie kopalni; zasypany w 1882r.), a 30 lat po nim - w 1881r. - 91m Janina ( 4 - nazwany od herbu Sobieskich; otworzył nowy, bogaty rejon wydobywczy - tzw. Góry Janińskie sąsiadujące z prywatną kopalnią soli Lubomirskich w pobliskiej Sierczy; zasypany w 1865r. po uruchomieniu szybu św. Kingi).

1 | 2

Wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w Geotydzie
bez zgody właściciela praw autorskich jest zabronione