ZLEPIENIEC MYŚLACHOWICKI

Niemal niewykazująca warstwowania, osadowa skała okruchowa będąca konglomeratem głównie dewońskich i podrzędnie karbońskich bardzo słabo wysortowanych otoczaków o najczęściej kilkucentymetrowej średnicy spojonych czerwonawą glinką typu terra rosa powstałą wcześniej w warunkach pustynnych. Najprawdopodobniej tworzył się podczas nawalnych epizodycznych deszczów, w wyniku których formowały się rzeki o bardzo dużej sile nośnej, lecz o niewielkim zasięgu. Transportowany materiał pochodził z erodowania antykliny Dębnika, a odbywał się we wczesnym permie podczas waryscyjskich ruchów orogenicznych w suchym lub półsuchym klimacie.

Obszar występowania zlepieńca myślachowickiego obejmuje zachodnią część Wyżyny Krakowskiej wzdłuż zachodniego zbocza wyniesień paleozoicznych antykliny Dębnika. Tworzy pas o szerokości kilkunastu kilometrów i długości ok. 50km zawarty między Siewierzem na północy a Regulicami na południu, gdzie znany jest ze sztucznych odsłonięć. Największe wychodnie zlepieńca myślachowickiego występują w rejonie Karniowic, Filipowic, Młoszowej, Myślachowic, Sławkowa.