PIEKARY

Zlokalizowany naprzeciw tynieckiego Opactwa Benedyktynów nieczynny kamieniołom z wykutą w skale sztolnią długości ponad 50m. Należy do Małopolskiego Szlaku Geoturystycznego oraz Skałek Piekarskich. Wraz z nieodległą Wielkanocą są jedynymi miejscami w Polsce, gdzie zaobserwować można stopniowe przejście wapienia skalistego w wapień uławicony. Dlatego też 16 listopada 1998r. utworzono tu stanowisko dokumentacyjne.

W północnej części odsłonięcia występują wapienie uławicone; miąższości pojedynczych ławic dochodzą do 2,5m; wyróżniają je liczne równoległe do uławicenia horyzonty krzemieni. Po południowej stronie kamieniołomu natknąć się można za to na nieuławicone i pozbawione krzemieni wapienie skaliste. Przejście jednego typu wapieni w drugi jest stopniowe i zachodzi na ok. 10m przestrzeni. W strefie tej fugi międzyławicowe widoczne w wapieniach uławiconych stopniowo zanikają, kontynuując się początkowo pod postacią kilkucentymetrowych warstewek gruzłów. W rozdzielanych przez nie ławicach ma miejsce stopniowy wzrost miąższości w kierunku wapieni skalistych.

Obydwa typy tych wapieni utworzyły się w stosunkowo płytkim późnojurajskim morzu, w którym rozwijały się rafopodobne struktury organiczne - budowle węglanowe. Tworzyły je głównie prymitywne organizmy bakteryjno-sinicowe (mikrobiality) oraz podrzędnie - gąbki krzemionkowe (obecnie skalcyfikowane; pochodząca z nich krzemionka utworzyła krzemienie). Wapienie skaliste reprezentują centralne części tych budowli, uławicone zaś - osady stokowe i wypełnienia płytkich niecek między nimi.