ZIMNY DÓŁ

Rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 2,22ha utworzony 8 lipca 1991r. Zlokalizowany w obrębie zrębu zwanego Garbem Tenczyńskim zbudowanego z wapieni górnej jury. Od północy i południa obrzeżony jest strefami uskoków oddzielającymi go od zapadlisk tektonicznych. U ujścia znajduje się Skała Byczyn stanowiąca fragment Doliny Sanki, a w części środkowej - punkt Małopolskiego Szlaku Geoturystycznego oraz Źródło w Zimnym Dole - jedyne w regionie krakowskim, którego wody wypływają bezpośrednio z jaskini.

Zimny Dół jest jednym z niewielu miejsc na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, w którym występuje specyficzna odmiana wapieni skalistych - wapienie zrostkowe zbudowane z tzw. pseudogruzłów, czyli ściśle przylegających do siebie zaoblonych okruchów skalnych rozsypujących się na poszczególne fragmenty dopiero po uderzeniu. Przypuszcza się, że były one związane z obecnością w mule węglanowym konstrukcji - tworzonych przez cyjanobakterie wraz z gąbkami krzemionkowymi - zwanych sztywnym szkieletem, który otaczał miękki muł węglanowy. Po przykryciu młodszymi utworami, tak zbudowany osad wskutek zróżnicowanej odporności na zgniatanie, przekształcił się w wapień zrostkowy. Głównym komponentem tych skał są struktury mikrobialne będące pozostałościami po działalności mikroorganizmów oraz podrzędnie skalcyfikowanych gąbek krzemionkowych.

Na obszarze rezerwatu licznie występują izolowane (czasem częściowo) skały oddzielone od siebie dziedzińcami i przesmykami (szczelinami ciosowymi) miejscami tworzącymi labirynt. Ich rozwój związany jest z procesami ruchów masowych. Spotykane są również formy krasowe: kilka niewielkich jaskiń, tzw. okapy występujące u podnóża skał oraz największe w regionie krakowskim skupisko lejów krasowych utworzonych w pokrywie lessowej.