GROTY KRYSZTAŁOWE

Nieudostępniony dla turystów rezerwat przyrody nieożywionej utworzony 11 września 2000r. na terenie kopalni soli w Wieliczce. Odkryto je jednak już pod koniec XIX wieku, gdy w północno-wschodniej części kopalni prowadzono intensywne prace górnicze. W skali światowej stanowią jedyny tego typu obiekt podziemny występujący w warunkach umożliwiających jego trwałe zabezpieczenie. Ze względu na ilość i wielkość zespołów kryształów soli są także unikatem mineralogii mioceńskiej w skali światowej. Krawędzie niektórych z nich osiągają nawet 50cm długości. Przez wiele lat były one rabowane i trafiały jako pamiątki do wielu miejsc na świecie. Największy z nich, ważący niemal tonę, znajduje się w Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu.

Rezerwat Groty Kryształowe obejmuje blok o powierzchni podstawy 1,04ha i wysokości 44m sięgający od poziomu II niższego (Mickiewicza) do 20m ponad poziom II wyższy (Braci Markowskich). Znajduje się on na głębokości 70-104m p.p.t. w obrębie północnego skłonu struktury zwanej kopułą Grot Kryształowych, w którym rozpoznano system szczelin i pustek wypełnionych przejrzystymi kryształami halitu. W jego skład wchodzą: zlokalizowana w tym systemie Dolna Grota Kryształowa o objętości 706m3 "porośnięta" dużymi kryształami oraz, znajdująca się nad nią, Górna Grota Kryształowa o objętości 1000m3 - system szczelin oraz spękań udostępnionych i poszerzonych robiskami górniczymi z zachowanymi partiami pokrywy krystalicznej.