Grupa wychodni o kształtach baszt i platform przekraczających 5m wysokości objętych 28 października 1954r. ochroną pod postacią pomnika przyrody nieożywionej. Zbudowane są z piaskowców kwarcytowych (obecnie eksploatowanych w kamieniołomie
Bukowa Góra) tworzących pas o długości ok. 100m i szerokości dochodzącej do 50m znajdujący się kilkadziesiąt metrów na północ od szczytu Bukowej Góry.
Utwory górnej części profilu dolnodewońskiego (dolna partia możliwa do obserwacji na
Barczy) - powstałe w emsie piaskowce spiriferowe budujące Skałki Klonowskie, tworzą także ok. 8km długości grzbiet Bukowej Góry. W górnej części profilu tych osadów występuje pakiet piaskowców szarych, gruboławicowych, drobno- i średnioziarnistych, miejscami z drobnym żwirem kwarcowym. Piaskowce są warstwowane poziomo i przekątnie w dużej skali, a także pocięte pionowymi spękaniami ciosowymi (poprzecznymi oraz podłużnymi). Warstwy nachylają się ku północy pod kątem 25°.