PIĘTRA STRUKTURALNE

Obejmuje okres od 4,5mld do 600mln lat (archaik i proterozoik do dolnego ryfeju, a na platformach - dolnego kambru); podzielone jest na staro- i młodoassyntyjskie; na niektórych obszarach wyróżnić można kompleksy: karylski, gotyjski, ryfejski, wendyjski. Występuje na różnych głębokościach od zera do kilkuset metrów, kilku do kilkudziesięciu kilometrów, a zatem stopień jego rozpoznania jest różny. Obszarem o dobrze rozpoznanym prekambrze są miejsca jego wystąpienia na powierzchni lub na małej głębokości jego zalegania (Sudety, Tatry). Piętro to zostało również stwierdzone badaniami wiertniczymi i geofizycznymi pod pokrywą młodszych osadów w zapadlisku przedkarpackim i brzeżnej części Karpat, częściowo na monoklinie śląsko-krakowskiej, w niecce miechowskiej oraz na platformie prekambryjskiej. Charakteryzuje się zmineralizowaniem skał, które w wielu miejscach doprowadziło do powstania złóż, np. rud żelaza w rejonie Suwałk oraz Kowar. W rejonie zapadliska jego tektonika jest skomplikowana - prekambr przecinają uskoki. Wyróżnia się formy wydźwignięte i obniżone (w okolicy Pilzna na głębokości 500m, w części wschodniej 1300-3000m).