PLATFORMA PREKAMBRYJSKA (WSCHODNIOEUROPEJSKA)

W budowie platformy wyróżnia się dwa piętra strukturalne: dolne (fundament krystaliczny znajdujący się na różnych głębokościach: od 250m (północny-wschód) do 6km (południowy-zachód); nachylony na południowy-zachód, na głębokości 6km gwałtownie się załamuje; budują go skały metamorficzne i magmowe) i górne (platformowe - zbudowane ze skał osadowych leżących niezgodnie na fundamencie). Piętra te różnią się czasem powstawania i rozwojem geotektonicznym.

Na platformie wyróżnia się kilka jednostek strukturalnych, które są podstawą jej podziału na jednostki drugiego rzędu. Ich geneza wiąże się ze zróżnicowaną powierzchnią fundamentu krystalicznego oraz pionowymi ruchami skorupy ziemskiej. W niektórych jednostkach tektonika wiąże się z obecnością uskoków w podłożu krystalicznym, stąd niektóre z nich mają charakter zrębowy.

Skały fundamentu krystalicznego cechują się wysokim stopniem przeobrażenia. Skały metamorficzne poprzecinane są intruzjami skał magmowych głębinowych, wylewnych, żyłowych, kwaśnych, zasadowych i ultrazasadowych. Petrograficznie są to gnejsy, amfibolity, migmatyty, łupki krystaliczne oraz masywy intruzywne granitów, gabr, sjenitów, norytów, anortozytów, pegmatytów, granodiorytów. W obrębie skał metamorficznych wydzielone są kompleksy różniące się czasem powstawania i stopniem zmetamorfizowania. Wiek tych utworów określony został w oparciu o badania radiometryczne. W obrębie intruzji norytowo-anortozytowych stwierdzono magmowe, ilmenitowo-magnetytowo-tytanowe złoże o zawartości żelaza 20-50% i zasobach ok. 800mln ton. Znajduje się ono w okolicy Suwałk - Krzemianka, Udryń, Jeleniewo.